Tükenmişlik Sendromu (Burn out)’a bir de sistemik bakış açısından bakalım mı?
Şefkat Yorgunluğu olarak da adlandırılan bu sendrom fazla stres altında kalarak, gereğinden fazla enerji harcamak ve sonunda geri çekilmek veya tükenmek olarak tanımlanır. Bu sendromu yaşayan kişiler duygusal ve fiziksel olarak aşırı yorgunluk belirtileri gösterirler.
Devamını Oku
Anne sevgisi yaşamdaki tüm başarıların temelidir
Büyük ihtimalle yaşamda anne ile olan ilişkinin yeniden yapılandırılmasından daha büyük bir görevimiz yoktur.
Devamını Oku
Özellikle Covid’in yoğun olduğu bu günlerde bizler için en önemli konu, hiç süphesiz sağlığımız. Sağlığımızı korumak için de hepimizin bildiği gibi, bağışıklık sistemimizi güçlü tutmamız gerekiyor.
Bağışıklık sistemimizi güçlendirmenin en güçlü yollarından biri, “anne ve baba hattımızla olan ilişkimizi yapılandırmak”.
Devamını Oku
Nörobilim artık genlerimizin interaktif olduğunu yani yaşanan olaylarla ve yaşam stilleriyle genlerin aktivasyonunun gerçekleştiğini gösteriyor. Sadece duygusal bağlanma yolu ile erken çocukluk dönemleri değil, nesiller arası aktarımların da sağlığımızı önemli derecede etkilediği yönündeki bilimsel bulgular artık saygın bilim insanları tarafından da sunuluyor. Araştırmalar, yaşanan olayların ve bunlara bağlı oluşan duyguların, düşüncelerin ve inançların beynimizin yapısını değiştirdiğini gösteriyor.
Aile Dizimi bakış açısından nesiller arası aktarımı anlayabilmek için öncelikle Bert Hellinger’in insanlığa kazandırdığı en büyük hediyelerinden biri olan vicdan anlayışından bahsetmek istiyorum. Burada bahsedilen vicdan, bizim anladığımızdan biraz daha farklı.
Devamını Oku
EŞLER ARASINDAKİ SEVGİ
Eşler arasındaki sevgi ilk ve en yakın sevgimizden yani çocukken ana babamıza duyduğumuz sevgiden vazgeçmeyi gerektirir. Oğlan kendisini ancak annesine -sevgi ya da içerleme dolu- bağı çözüldüğünde eşine bütünüyle vererek erkekliğe adım atar. Kendisini eşine verebilip kadın olması için kızın da babasına bağının çözülmesi zorunludur. Başarılı bir birliktelik erken dönemde ana babamızla aramızdaki -oğlanın anneye, kızın babaya- çocuk bağının feda edilmesini ve dönüşümünü gerekli kılar. Oğlan doğum öncesi ile ilk yaşlarını esas olarak annesinin etki alanında geçirir. Orada kalacak olursa annesinin etkisi ruhunda güçlü bir akıntı olarak hissedilir ve dişili enönemli, en güçlü etki olarak tecrübe eder. Annesinin başat etkisi altında becerili bir baştan çıkarıcı ve aşık haline gelebilir belki ama kadınları takdir eden ve uzun süreli sevgi ilişkilerini koruyabilecek bir erkek olarak gelişmez. Kendi çocukları için güçlü ve adanmış bir baba da olmaz. Eşitlerin ilişkisine tümüyle katılabilir bir erkek haline gelmek için önce yaşamının ilk ve en yakın aşkını yani annesini bırakmak ve babanın etki alanına girmek zorundadır. Eskiden bir oğlanın annesinden ayrılması toplumsal olarak yapılandırılıyor ve kabul töreni ile geçiş ritleri tarafından destekleniyordu. Bu ritüelden geçen çocuk babasının dünyasında sağlam bir yer edinir, annesinin evine bir çocuk olarak dönemezdi. Kültürümüzde bir vakitler bu süreci desteklemiş olan biçimsel ritüeller ortadan kalktı; annenin etki alanından çıkmak çoğunlukla acı verici bir güçlük oluşturmakta. Eskiden oğlan çocukların analarının etki alanından çıkıp babalarınınkine girmelerine yardımcı olan askerlik hizmeti bile çoğu genç erkek için pratik değerini yitirdi. Kızlar da yaşama annelerinin etki alanında başlarlar, ancak onların dişili ve erilin çekimini deneyimlemesi erkek kardeşlerininkinden farklı bir yol izler. Babası kız için bir hayranlık kaynağıdır ve her şey yolunda giderse babasının sevgisinin istikrarlı güvenliğinde erkekleri çekme sanatı uygulamasını yapabilir. Ancak eğer babasının etki alanında kalacak olursa bir “babasının kızı” haline gelir. Birinin sevgilisi olabilir belki ama kadınlığı içinde tümüyle olgunlaşmaz; eşit bir eş, çocukları için de cömert, verici bir anne olarak bağlanmakta zorluklar yaşar. Kadın olmak için kızın 75 hayatındaki ilk erkekten -babadan- ayrılması ve dönüp annesinin yanında durması gerekir.
Devamını Oku
İnsanların huzurlu ya da huzursuz bir vicdan yolunda yaptıklarını dikkatle gözlemleyecek olursak vicdanın sandığımızdan farklı olduğunu görürüz.
• Huzurlu ya da suçlulukla yüklü bir vicdanın iyi ve kötü ile hiçbir ilişkisi yoktur; en kötü canavarlıklar ve haksızlıklar vicdan huzuruyla işlenirken başkalarının bizden beklentileriyle örtüşmeyen iyi bir şey yaptığımızda vicdan azabı, suçluluk hissederiz. Suçluluk ya da masumiyet olarak hissettiğimiz vicdanı kişisel vicdan olarak adlandırıyoruz
Devamını Oku
Uzun yıllardır sigortacılık yapmaktaydım, bir süredir işsizim. Yeniden çalışmak istiyorum ama tekrar aynı işe dönmek istemiyorum. Bu konuda kafam karışık. Tam olarak ne yapmak istediğimi bilemiyorum ve önüme bir şey de gelmiyor. Her yaptığım işi yarım bırakıyorum. Ayrıca zaman zaman alkolü de kaçırıyorum. 15 yıllık eşimden boşandım. 1 kızım var. Annemi bir süre önce kalp krizinden kaybettik. Babam yaşıyor ve evli.
Sevinç’e küçük yaşta anne ve babası çalıştıkları için dedesi ve anneannesi bakmıştı. Daha sonra anne ve babası boşanmıştı. Anne ve babasından bahsederken “benim babam dedem, annem de anneannemdi” dedi. “Ben sanki her zaman annemden büyük oldum. Annem babamdan dolayı mutsuz, hayal kırıklığına uğramış ve yalnız hissediyordu. Ona yardım edemedim. Yardım edebilseydim belki hastalanıp ölmezdi. Onun için çok üzülüyorum…” diyerek gözyaşlarına boğulur.
Devamını Oku
"Evlenmek istiyorum… Hiç bir ilişkim yürümüyor…"
“Bir türlü hiçbir ilişkim yürümüyor. Kısa zaman içinde ya beni bırakıp gidiyorlar ya da bir şekilde devam etmiyor ilişkilerim.”
Devamını Oku
